Fındık ile İlgili İstatistikler

DÜNYA FINDIK ÜRETİMİ

Kuzey yarım kürenin ılıman iklim kuşağında fındık, hemen hemen her kesimde üretilebilmektedir.
Dünya’da ekonomik anlamda fındık üretimi Türkiye’den başka, ABD, İspanya, İtalya, Yunanistan ve son dönemlerde Gürcistan’da yetiştirilmektedir. Portekiz ve Fransa’da fındık yetiştiriciliğinde önemli ilerlemeler kaydedilmiş, ancak bunlar henüz ekonomik boyuta ulaşmamıştır.

TÜRKİYE FINDIK ÜRETİMİ

Osmanlı İmparatorluğu’ndan yaklaşık 22 bin hektar olarak fındık alanlarını devralan Türkiye Cumhuriyeti, Ordu, Trabzon ve Giresun’dan sonra 6 Şubat 1925 tarihinde yayınlanan 407 sayılı kararname ile Rize ve Artvin illeri de üretim bölgesi kapsamına alınır. 17 Temmuz 1927 tarihinde çıkarılan kararname ile de fındık fidanlarının dış satımına yasak getirilir. Bu iki  kararname Türkiye’nin fındıkla ilgili ilk önemli kararlarıdır,

Daha sonra fındıkla ilgili gelişmeler şu şekilde sıralanabilir:

-10 Ekim 1935 Birinci Ulusal Fındık Kongresi Ankara’da toplanır.
-1935’de Tarım Satış  Kooperatifleri ve Birlikleri Hakkında Kanun yürürlüğe girer.
-1936’da Giresun’da Fındık İstasyonu kurulur.
-Atatürk, 1 Kasım 1937’de TBMM’de yaptığı konuşmada, “Önümüzdeki yıl içinde fındık başta olmak üzere diğer belli başlı ürünlerimizi de ilgilendiren birlikler kurulmalıdır” diyerek gereken direktifi verir.
-25 Temmuz 1938 tarihinde Fiskobirlik’in kurulması için ilk adım atılar ve Giresun’da toplantı yapılır.
-28 Temmuz 1938 tarihinde 5 kooperatifin birleşmesiyle Fındık Tarım Satış Kooperatifleri Birliği  (Fiskobirlik) kurulur.
-6 Kasım 1940’da merkezi Giresun’da olan Karadeniz Bölgesi Fındık İhracatçıları Birliği kurulur.
-7-10 Kasım 1955 tarihleri arasında Giresun’da İkinci Ulusal Fındık Kongresi toplanır.
-1965 yılında Fındık İstasyonu, Fındık Araştırma Enstitüsü ismini alır.
-1983 yılında, “Fındık üretiminin planlanması ve dikim alanlarının sınırlandırılması” adı altında 16.6.1983 ve 2844 sayılı yasa çıkarılır.
-1996 yılında Fındık Tanıtım Grubu kurulur.

Türkiye’de fındık yetiştiren bölgeler iki alt bölgeye ayrılmaktadır. Bunlar:

Birinci Standart Bölge: Karadeniz Bölgesi’nin doğu kesimi, Ordu, Giresun, Rize, Trabzon ve Artvin illeri
İkinci Standart Bölge: Karadeniz Bölgesi’nin orta ve batı kesimi, Samsun, Sinop, Kastamonu, Bolu, Düzce, Sakarya, Zonguldak ve Kocaeli illeri

Bugün dünya fındık üretiminin yüzde 75’ine sahip olan Türkiye’nin fındık alanlarındaki gelişme, çıkarılan yasalar, kararnameler ve yönetmeliklere rağmen, ana üretim bölgesi olan ve daha sonra da izni tabii alanlar olarak nitelenen gelişigüzel seyretmiştir. 1950’de 159 bin hektar olan fındık alanları, 1960’da 210 bin, 1970’de 320 bin, 1980’de  ise 385 bin hektarı aşmıştır.

Samsun ve yöresindeki ovalar ile Batı Bölgesi’nde düzlük alanlardaki mısır,ayçiçeği ve soya gibi ürünlerin sökülüp yerine fındık dikilmeye başlanmasıyla hızlı bir artışa giren üretim alanları, 1990’da resmi rakamlara göre 435, gayri resmilere göre ise 500 bin hektara ulaşmıştır.

Halen devletin resmi rakamlarında 560 bin hektarın üzerinde ifade edilen, ancak yine aynı makamlar tarafından 600 bini aştığı ifade edilen fındık alanları, gerçek tespitlere göre 700 bin hektarın üzerinde bulunmaktadır.